وتشة. [ وَ ت َ ش َ ] (ع ص ) مرد سست بیمار برجای مانده ٔ مشرف بر مرگ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (آنندراج ).
وتشه
لغت نامه دهخدا
( وتشة ) وتشة. [ وَ ت َ ش َ ] ( ع ص ) مرد سست بیمار برجای مانده مشرف بر مرگ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
کلمات دیگر: