( آزری ) ( صفت ) منسوب به آزر : که نفرین کند بربت آزری ( فردوسی ).
منسوب به آزرجدمادری ابراهیم خلیل یاعم او )، آزربتگر هم گفته شده
منسوب به آزرجدمادری ابراهیم خلیل یاعم او )، آزربتگر هم گفته شده
ازری . [ اُ زُ ری ی ] (ص نسبی ) منسوب به اُزر جمع ازار و سمعانی گوید شاید منسوب الیه بفروش ازار اشتغال داشته است و منتسب بدان ابوالحسین سعداﷲبن علی بن محمد الازری الحنفی است . (انساب ).
ازری . [ اُ زَ ری ی ] (اِخ ) ابراهیم بن احمد. متوفی به سال 993 هَ . ق . او را دیوانی است . (کشف الظنون ).
ازری . [ اُ زُ ری ی ] (اِخ ) بغدادی . رجوع بکاظم ازری و معجم المطبوعات شود.