یله گو

یله گو. [ ی َ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) یله گوی. بیهوده گوی. هرزه گو. ( یادداشت مؤلف ) :
مپندار بر روز شب را مقدم
چو هر بی تفکر یله گوی عامی.