وبیئة. [ وَ ءَ ] (ع ص ) زمین مرگامرگی ناک که در آن وبا و طاعون باشد. (ناظم الاطباء).
وبیئه
لغت نامه دهخدا
( وبیئة ) وبیئة. [ وَ ءَ ] ( ع ص ) زمین مرگامرگی ناک که در آن وبا و طاعون باشد. ( ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر:
وبیئة. [ وَ ءَ ] (ع ص ) زمین مرگامرگی ناک که در آن وبا و طاعون باشد. (ناظم الاطباء).