<div class="boxBd">بلهانه. [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( ق مرکب ) منسوب به بله که جمع ابله است. ( آنندراج ). بطور بلاهت و بی تمیزی. ( فرهنگ فارسی معین ) : <br>سنگها طفلان به من انداختند<br>بس که کردم بی قدش بلهانه رقص.<br>عقل حیران است در بازیچه دور فلک <br>بر مدار زشت گیتی خنده بلهانه کن.<div class="au">علی خراسانی ( از آنندراج ).</div>|| ( ص ) شبیه و مانند بله. ( فرهنگ فارسی معین ).</div>

بلهانه. [ ب ُ ن َ / ن ِ ] ( ق مرکب ) منسوب به بله که جمع ابله است. ( آنندراج ). بطور بلاهت و بی تمیزی. ( فرهنگ فارسی معین ) : سنگها طفلان به من انداختند بس که کردم بی قدش بلهانه رقص. عقل حیران است در بازیچه دور فلک بر مدار زشت گیتی خنده بلهانه کن. علی خراسانی ( از آنندراج ). || ( ص ) شبیه و مانند بل

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">(بُ نِ ) [ ع - فا. ] ۱ - (ق مر. ) به طور بلاهت و بی تمیزی . ۲ - (ص . ) شبیه و مانند بله .</div>

(بُ نِ ) [ ع - فا. ] ۱ - (ق مر. ) به طور بلاهت و بی تمیزی . ۲ - (ص . ) شبیه و مانند بله .

بلهانه

فرهنگ معین

لغت نامه دهخدا