ویجویه (ورجی) یکی از محله های شمال غربی شهر تبریز است. این محله از سمت شمال به محلهٔ چوست دوزان، از سمت جنوب به محلهٔ قره آغاج، از سمت شرق به محله های انگج، دیک باشی و راسته کوچه و از سمت غرب به محلهٔ حکم آباد محدود شده است.
آرامگاه شیخ محمد سیاه پوش
از کوی های مهم ویجویه می توان به آق مسجد، قره چی لر و علی سیاه پوش اشاره کرد. میدان ویجویه مرکز این محله محسوب می شود و بازارچهٔ دروازهٔ ویجویه، خانهٔ حاج محمدحسن و کاروانسرای حاج محمدحسین اصفهانی از آثار تاریخی آن به شمار می روند.
در روضات الجنان از وجود آرامگاه دو تن از صوفیان به نام های «بالی» و «کالی» در مسجدی در دروازهٔ ویجویه سخن به میان آمده است. نادر میرزا نیز در خاطرات خود قنات های سردار، سنجاق و شعربافان را از مهم ترین قنات های این محله دانسته و میرزا عبدالله خان را کدخدای ویجویه معرفی کرده است.
محمد باقر ویجویه ای، نویسنده بلوای تبریز (تاریخچه ای از فعالیتهای دوران مشروطه تبریز)، از ساکنانان این محله بوده است.
آرامگاه شیخ محمد سیاه پوش
از کوی های مهم ویجویه می توان به آق مسجد، قره چی لر و علی سیاه پوش اشاره کرد. میدان ویجویه مرکز این محله محسوب می شود و بازارچهٔ دروازهٔ ویجویه، خانهٔ حاج محمدحسن و کاروانسرای حاج محمدحسین اصفهانی از آثار تاریخی آن به شمار می روند.
در روضات الجنان از وجود آرامگاه دو تن از صوفیان به نام های «بالی» و «کالی» در مسجدی در دروازهٔ ویجویه سخن به میان آمده است. نادر میرزا نیز در خاطرات خود قنات های سردار، سنجاق و شعربافان را از مهم ترین قنات های این محله دانسته و میرزا عبدالله خان را کدخدای ویجویه معرفی کرده است.
محمد باقر ویجویه ای، نویسنده بلوای تبریز (تاریخچه ای از فعالیتهای دوران مشروطه تبریز)، از ساکنانان این محله بوده است.
wiki: ویجویه