زردفام , مايل بزردي
مصفر
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
بسیار تیز دهنده گویند فلان
لغت نامه دهخدا
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف َ ] (ع ص ) گرسنه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
مصفر. [ م ُ ف ِ ] ( ع ص ) تهیدست و محتاج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مصفر. [ م ُ ف َرر ] ( ع ص ) زرد. ( ناظم الاطباء ). زردشده. ( یادداشت مؤلف ). || ارض مصفرة؛ زمینی که نبات او خرد بود. ( مهذب الاسماء ).
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف َ ] ( ع ص ) گرسنه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) بسیار تیزدهنده ، گویند: فلان مصفر استه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
- مصفرالاست ؛ لقبی است ابوجهل را.
مصفر. [ م ُ ف َرر ] ( ع ص ) زرد. ( ناظم الاطباء ). زردشده. ( یادداشت مؤلف ). || ارض مصفرة؛ زمینی که نبات او خرد بود. ( مهذب الاسماء ).
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف َ ] ( ع ص ) گرسنه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) بسیار تیزدهنده ، گویند: فلان مصفر استه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
- مصفرالاست ؛ لقبی است ابوجهل را.
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف ِ ] (ع ص ) بسیار تیزدهنده ، گویند: فلان مصفر استه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
- مصفرالاست ؛ لقبی است ابوجهل را.
مصفر. [ م ُ ف َرر ] (ع ص ) زرد. (ناظم الاطباء). زردشده . (یادداشت مؤلف ). || ارض مصفرة؛ زمینی که نبات او خرد بود. (مهذب الاسماء).
مصفر. [ م ُ ف ِ ] (ع ص ) تهیدست و محتاج . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: