<div class="boxBd">تهی دو. [ ت َ / ت ِ / ت ُ / دَ / دُو ] ( ص مرکب ) تنبل و بیکار و هرزه گرد. ( ناظم الاطباء ) : <br>خود عالمی پر است که سلطان غلام اوست <br>چون من تهی دوی به وصالش کجا رسد.<div class="au">خاقانی.</div>دل پردرد تهی دو به دوائی نرسد<br>خود دوا بر سر این درد مگر می نرسد.<div class="au">خاقانی.</div></div>

تهی دو. [ ت َ / ت ِ / ت ُ / دَ / دُو ] ( ص مرکب ) تنبل و بیکار و هرزه گرد. ( ناظم الاطباء ) : خود عالمی پر است که سلطان غلام اوست چون من تهی دوی به وصالش کجا رسد. خاقانی. دل پردرد تهی دو به دوائی نرسد خود دوا بر سر این درد مگر می نرسد. خاقانی.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">تنبل و بیکار و هرزه گرد</div>

تنبل و بیکار و هرزه گرد

تهی دو

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا