باروت سیاه

باروت سیاه نخستین گونهٔ باروت بود که احتمالاً مردم چین آن را در سده ۷ تا ۹ میلادی اختراع کردند. باروت سیاه از مواد منفجره کندشکن است و در محیط باز به آرامی می سوزد و در محیط بسته به سبب آزاد شدن گازهای کربن دی اکسید و نیتروژن و نیز گرما، منفجر می شود.
باروت سیاه تا سال ها در انواع سلاح گرم و نیز به عنوان ماده منفجره در معدن کاری بکار می رفت تا آن که اختراع انواع باروت بی دودکه مخلوطی ازنیتروسلولز و نیتروگلیسرین وزغال سنگ است، جای آن را گرفت.
باروت سیاه مخلوطی از گوگرد و زغال و شوره به ترتیب به نسبت های ۱۱٪ و ۱۴٪ و ۷۵٪ است. این نسبت ها برای کاربردهای مختلف تغییر می کند.
2 KNO3 + 3 C + S → K2S + 3 CO2 + N2 + q