ابو ثمامه

wikiahlb: جاهلی بود و متصدیان ویژه ای داشت که «قَلامِسه» خوانده می شدند. بنی فقیم به این جایگاه که از پدر به پسر منتقل می شد، افتخار می کردند. (← نسیء)
ابوثمامه آخرین «قَلَمَّس» یعنی اعلان کننده نسیء بود و ۴۰ سال این کار را برعهده داشت. او تقریباً ۳۱ سال پیش از هجرت پیامبر اسلام(ص) به این جایگاه رسید و تا سال نهم هجری که آخرین سال استفاده از نسیء بود، آن را اعلان می کرد. در سال دهم هجری که موسم حج در ذی حجه واقعی قرار گرفت، پیامبر در حجة الوداع نسیء را ممنوع کرد. پیامبر(ص) در همین سال آیه مشتمل بر حکم حرمت نسیء را به مردم ابلاغ کرد: {إِنَّمَا النَّسیءُ زِیادَةٌ فِی الکفرِ یضَلُّ بِهِ الَّذینَ کفَرُوا یحِلُّونَهُ عاماً وَ یحَرِّمُونَهُ عاماً لِیواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللهُ فَیحِلُّوا ما حَرَّمَ اللهُ زُینَ لَهُم سُوءُ أَعمالِهِم وَ اللهُ لا یهدِی القَومَ الکافِرین}؛ «جز این نیست که نسیء فزونی در کفر است که با آن، کافران گمراه می شوند؛ یک سال آن را حلال و سال دیگر را حرام می کنند تا به مقدار ماه هایی که خداوند تحریم کرده، برسد (و عدد چهار ماه به پندارشان کامل گردد) و بدین ترتیب، آنچه را خدا حرام کرده، حلال شمرند. کارهای زشتشان در نظرشان زیبا جلوه داده شده و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمی کند». (سوره توبه، آیه ۳۷)