تنهای نرم و نازک
حطط
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حطط. [ ح ُ طُ] ( ع اِ ) تنهای نرم و نازک. ( منتهی الارب ). || مراکب السفل او الصواب مراتب السفل. و مفرد آن حطة است نقصان مرتبت. ( منتهی الارب ). رجوع به حطه شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی حِطَّةٌ: خداوندا گناهان ما را بریز- فرود آمدن - محدودیت
تکرار در قرآن: ۲(بار)
تکرار در قرآن: ۲(بار)
wikialkb: ریشه_حطط
کلمات دیگر: