هارولد گارفینکل (زادهٔ ۲۹ اکتبر ۱۹۱۷- مرگ ۲۱ آوریل ۲۰۱۱) جامعه شناس آمریکایی و بنیان گذار روش شناسی مردم نگارانه به عنوان رشته ای خلاق در جامعه شناسی است.
گارفینکل شاگرد آلفرد شوتس در مدرسهٔ نوین تحقیقات اجتماعی نیویورک بود. پیش از آن در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ شاگرد تالکوت پارسونز بود و بعد که با نظریات شوتس آشنا شد، سعی کرد تا این دو جهت گیری متفاوت در جامعه شناسی را درهم بیامیزد. (۹۶) در سال ۱۹۵۲ موفق به گرفتن درجهٔ دکترا از دانشگاه هاروارد شد و در ۱۹۵۴ به دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس رفت و در این دوره بود که گارفینکل ضمن تدریس به دانشجویان فوق لیسانس خود، همراه با آنان تلاش کرد تا دیدگاه روش شناسی مردم نگارانه را بپروراند. روش شناسی مردم نگارانه عبارت است از «بررسی مجموعه دانش و شناخت مبتنی بر درک متعارف و یک رشته رویه ها و ملاحظاتی که اعضای عادی جامعه به کار می گیرند تا شرایطی را که خود را در آن می یابند قابل فهم ساخته، شیوه های مقتضی را پیدا کرده و مطابق با آن شرایط دست به عمل بزند.» با انتشار کتاب بررسی هایی در روش شناسی مردم نگارانه در سال ۱۹۶۷ توسط گارفینکل، این دیدگاه علاوه بر غرب آمریکا که با تلاش های گارفینکل و دانشجویانش گسترش یافته بود، در سراسر آمریکا نیز مخاطبان فراوانی پیدا کرد.
با نوجه به جامعه شناس معروف جورج ریتزر آزمایش های نقض آزمایش هایی هستند که در آن «حقایق اجتماعی نقض می شوند تا روش هایی که مردم این حقایق را بر پایهٔ آن ها ساخته اند روشن شود». گارفینکل در کارهایش دانشجوهای را به انجام آزمایش های نقض ترقیب می کرد تا از این طریق مثال هایی برای اتنومتودولوژی پایه مهیا شود. براساس گفتهٔ گارفینکل این آزمایش ها از آن جهت که به درک استانداردهای اجتماعی که دیده می شوند ولی به آنها توجه نمی شود، مورد انتظار هستند و مشخصه های پس زمینهٔ گفتمان های روزانه هستند کمک می کند حائز اهمیت هستند. او بسیار از این آزمایش ها را در کتاب هایش بیان می کند.
مثال زیر یکی از آزمایش های نقض گارفینکل از کتاب درس هایی در اتنومتودولوژی است.
گارفینکل شاگرد آلفرد شوتس در مدرسهٔ نوین تحقیقات اجتماعی نیویورک بود. پیش از آن در اواخر دههٔ ۱۹۴۰ شاگرد تالکوت پارسونز بود و بعد که با نظریات شوتس آشنا شد، سعی کرد تا این دو جهت گیری متفاوت در جامعه شناسی را درهم بیامیزد. (۹۶) در سال ۱۹۵۲ موفق به گرفتن درجهٔ دکترا از دانشگاه هاروارد شد و در ۱۹۵۴ به دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس رفت و در این دوره بود که گارفینکل ضمن تدریس به دانشجویان فوق لیسانس خود، همراه با آنان تلاش کرد تا دیدگاه روش شناسی مردم نگارانه را بپروراند. روش شناسی مردم نگارانه عبارت است از «بررسی مجموعه دانش و شناخت مبتنی بر درک متعارف و یک رشته رویه ها و ملاحظاتی که اعضای عادی جامعه به کار می گیرند تا شرایطی را که خود را در آن می یابند قابل فهم ساخته، شیوه های مقتضی را پیدا کرده و مطابق با آن شرایط دست به عمل بزند.» با انتشار کتاب بررسی هایی در روش شناسی مردم نگارانه در سال ۱۹۶۷ توسط گارفینکل، این دیدگاه علاوه بر غرب آمریکا که با تلاش های گارفینکل و دانشجویانش گسترش یافته بود، در سراسر آمریکا نیز مخاطبان فراوانی پیدا کرد.
با نوجه به جامعه شناس معروف جورج ریتزر آزمایش های نقض آزمایش هایی هستند که در آن «حقایق اجتماعی نقض می شوند تا روش هایی که مردم این حقایق را بر پایهٔ آن ها ساخته اند روشن شود». گارفینکل در کارهایش دانشجوهای را به انجام آزمایش های نقض ترقیب می کرد تا از این طریق مثال هایی برای اتنومتودولوژی پایه مهیا شود. براساس گفتهٔ گارفینکل این آزمایش ها از آن جهت که به درک استانداردهای اجتماعی که دیده می شوند ولی به آنها توجه نمی شود، مورد انتظار هستند و مشخصه های پس زمینهٔ گفتمان های روزانه هستند کمک می کند حائز اهمیت هستند. او بسیار از این آزمایش ها را در کتاب هایش بیان می کند.
مثال زیر یکی از آزمایش های نقض گارفینکل از کتاب درس هایی در اتنومتودولوژی است.
wiki: هارولد گارفینکل