ابوعلی مروزی

ابوعلی مَرْوَزی (قرن ۶ و نیمۀ اول قرن ۷ق)
شاعر ایرانی. ستایشگر علاءالدین محمد خوارزمشاه بود. یک چند در نیشابور با او نشست وبرخاست داشت. از او دو قصیده و نُه رباعی به جا مانده است.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
شاعر. از مداحان علاءالدین اسکندر ثانی، محمد بن علاءالدین تکش خوارزمشاه بود و عوفی او را در نیشابور ملاقات کرده و مدتی با وی مجالست داشته است. دو قصیده از او در «لباب الالباب» آمده که قدرت و را در ابداع معانی و ایراد الفاظ متین نشان می دهد و رباعیاتی هم که به نام وی ثبت شده منتخب و مطبوع است.