بالا اوردن

بالا آوردن. استفراغ یا بالا آوردن یا هَراش * خروج با فشار محتویات درون معده جانداران از راه دهان و گاه از راه بینی به بیرون است. این محتویات می تواند غذای خورده شده یا دیگر مواد درون دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد. هراش یا استفراغ ممکن است به دلیل نوع ماده بلعیده شده (مثلاً غذای فاسد) یا واکنش مغز به علت وجود تومور، حاملگی، استرس های عصبی و غیره باشد. به حالتی که پیش از استفراغ (هراش) در بیمار ایجاد می شود تهوع (بالا آوردن) می گویند. اگر هراش (استفراغ) ادامه داشته باشد، برای جلوگیری از پیامدهایی همچون دهیدراسیون (ازدست دادن آب بدن) باید درمان گردد.
داروهای کموتراپی و نارکوتیک ها
عفونت های حاد خصوصاً در بچه ها
علل متابولیک:حاملگی (اول صبح ها)، اورمی،DKA، هایپرکلسمی
استفراغ با قی کردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمی گردد اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی شود تفاوت دارد.تهوع و استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به علل متعددی هستند این علل شامل طیف وسیعی ازاختلالات، مانند شرایط کاملاً خوش خیم تا شرایط اورژانسی است. تهوع و استفراغ هر کدام می تواننند به طور مستقل رخ دهند اما معمولاً با یکدیگر مرتبطند.معمولاً تهوع منجر به ایجاد استفراغ می شود. تهوع با رنگ پریدگی، تعریق، و احساس گرگرفتگی همراه است.استفراغ تخلیهٔ همراه با فشار محتویات معده از دهان است. آروغ زدن انقباضات مکرر عضلات دیافراگم و دیوارهٔ شکم است که اغلب منجر به استفراغ می شود یا با استفراغ همراه است
تهوع واستفراغ به وسیله تحریک وابران از مرکز استفراغ در مغز به عضلات شکم و سینه ایجاد می شود. نوروترانسمیترهایی که اغلب با تهوع و استفراغ همراه اند شامل استیل کولین، هیستامین، سروتونین و دوپامین است.
بسیاری از اپیزودهای تهوع و استفراغ، به صورت حاد و خودمحدودشونده است و تشخیص بیماری براحتی بر پایه تظاهر بالینی بیمار گذاشته می شود. تهوع مزمن واستفراغ برای بیشتراز یک ماه برای پزشکان یک چالش تشخیصی ودرمانی است.