وال

هوة

رودی به طول ۱۲٠٠ کیلومتر در افریقای جنوبی . از جنوب شرقی ایالت ترانسوال سرچشمه می گیرد و به سوی مغرب جاری می شود و خط مرزی میان ترانسوال و مملکت آزاد اورانژ را بوجود می آورد .
پسوندیت بمعنی محافظ نگهبان که در بعض کلمات ماخوذ از هندی آمده : کوتوال نخچیروال .
جای پناه و رهایی ی پناه بردن

(اِ. ) ۱ - بال ، نوعی ماهی بسیار بزرگ . ۲ - نوعی پارچه .

وال. ( اِ ) ماهی بزرگی باشد که کشتی را فروبرد. ( لغت فرس اسدی ص 334 ). نوعی از ماهی فلوس دار بود.( غیاث اللغات ) ( از جهانگیری ) ( برهان قاطع ). ماهی که پولک آن درشت باشد. ( فرهنگ خطی ) ( از فرهنگ نظام ). نوعی ماهی درم دار. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . نوعی از ماهی بزرگ فلس دار. ( ناظم الاطباء ). ماهی چناغ باشد. ( اوبهی ). بال. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( جهانگیری ) ( برهان قاطع ). بال نام نوعی از ماهی است در عربی شایدوال مبدل آن است. ( فرهنگ نظام ). جمل البحر. ( یادداشت مؤلف ). و نیز رجوع به بال و بالن شود :
به رحل همت بر من عطا فرستد شاه
که کرگدنش نتابد نه نیز ماهی وال.زیر آن سایه به آب اندر اگر برگذرد
همچو خیش از پر مه ریزه شود ماهی وال.تا به بحر اندر است وال و نهنگ
تا به گردون بر است رأس و ذنب.یکی مرده ماهی همان روزگار
برافکند موجش به سوی کنار
که گز سیصدی بود بالای او
فزون از چهل بود پهنای او
کشیدند از آب اندرون هم گروه
به کشتی به خشکی مر آن پاره کوه
بسی گوهر و زر بد اوباشته
همه سینه اش عنبر انباشته
دگر هرچه ماند از بزرگان وخرد
ز بهر خورش پاره کردند و برد
بماند از شگفتی سپهبد به جای
بدو گفت مهراج فرخنده رای
که آن ماهی است این که خوانند وال
وزین مه بس افتد هم ایدر به سال.همیدون یکی ماهی دیگر است
که زین وال تنش اندکی کمتر است.گر خیال تیغ تو بر بحر قلزم بگذرد
گردد اندر بحر قلزم بی روان ز اهوال وال.چو گرم گردد آب از هوای آتش طبع
پشیزه نرم شود بر مسام ماهی وال.دریای گندنا رنگ از تیغ شاه گلگون
لعل پیازی از خون یک یک پشیز والش.دین ز درویشان طلب نز خواجگان باشکوه
ز آنکه گوهر از صدف یابی نه از ماهی وال.|| نام رودخانه ای هم هست که آن ماهی [ ماهی وال ] در آن رودخانه می باشد. ( برهان قاطع ). بعضی گویند وال رودخانه ای است در حدود چین. ( فرهنگ خطی ). || قسمی پارچه است. رجوع به والا شود. || ( پسوند ) به صورت پسوند در کلماتی چون کوتوال ،نخچیروال ، تژوال به کار رفته است.

= بالن
نوعی پارچۀ ابریشمی.

/vaal/ جوی آب – کانال – شیار - دانه ی پوک شالی

( وال (وا له) ) بال؛ سمت؛ جناح
بزرگ و نافرم. مثلاً گوش وال یعنی گوش بزرگ و نافرم

بالن