اثیم

مترادف اثیم : بزهکار، تبهکار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناهکار، مجرم، مذنب، مقصر

عربی به فارسی

ناپرهيزکار , بي دين , خدا نشناس , کافر , بد کيش

مترادف و متضاد

بزهکار، تبهکار، خاطی، خطاکار، عاصی، عصیانگر، گناهکار، مجرم، مذنب، مقصر

فرهنگ فارسی

گناهکار، بزه کار، بزه گر
( صفت ) ۱- گناهکار تبه کار بزهمند بزه کار بزه گر مذنب مجرم عاصی . ۲ - دروغگوی دروغزن . ۳ - لقب ابوجهل ۴ - لقب یزد گرد پسر بهرام پادشاه ساسانی ( در نزد عرب ) بزه گر بزهکار.

فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (ص . ) گناهکار، بزه کار.

لغت نامه دهخدا

اثیم. [ اَ ] ( ع ص ) گناهکار. ( منتهی الارب ). تبه کار. بزهکار. بزه مند. بزه گر. مذنب. مجرم. عاصی. ( منتهی الارب ). || دروغگوی. دروغزن. ( مهذب الاسماء ). || طعام الاثیم. رجوع به طعام... شود.

اثیم. [ اَ ] ( ع مص ) بسیار گناه کردن ( مبالغه است در مصدر ). ( منتهی الارب ).

اثیم. [ اَ ] ( اِخ ) لقب ابوجهل. ( منتهی الارب ).

اثیم. [ اَ ] ( اِخ ) لقب یزدجردبن بهرام نزد عرب. بزهکار.

اثیم . [ اَ ] (اِخ ) لقب ابوجهل . (منتهی الارب ).

اثیم . [ اَ ] (اِخ ) لقب یزدجردبن بهرام نزد عرب . بزهکار.

اثیم . [ اَ ] (ع ص ) گناهکار. (منتهی الارب ). تبه کار. بزهکار. بزه مند. بزه گر. مذنب . مجرم . عاصی . (منتهی الارب ). || دروغگوی . دروغزن . (مهذب الاسماء). || طعام الاثیم . رجوع به طعام ... شود.

اثیم . [ اَ ] (ع مص ) بسیار گناه کردن (مبالغه است در مصدر). (منتهی الارب ).

فرهنگ عمید

گناهکار، بزه کار.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَثِیمٍ: گناه پیشه
ریشه کلمه:
اثم (۴۸ بار)

wikialkb: أَثِیم

جدول کلمات

گناهکار

پیشنهاد کاربران

<ﺃﺛﻴﻢ> ﺍﺯ <ﺍِﺛﻢ> ﺑﻪ ﻛﺴﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﻨﺎﻫﻜﺎﺭ ﺍﺳﺖ ( برگرفته از تفسیر نور استاد قرائتی ) .
ﻭَﻳْﻞٌ ﻟِّﻜُﻞِ ّ ﺃَﻓَّﺎﻙٍ ﺃَﺛِﻴﻢٍ ( آیه 7 جاثیه ) ﻭﺍﻱ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺎﻓﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﭘﻴﺸﻪ.

کلمات دیگر: