همدست

شریک , صاحب , متعاون , متواطی , مساعدة
مساعد , ملحق

شریک، رفیق، همکار، دوتن که درکاری بهم کمک نمایند

( ~. دَ ) (ص . ) شریک ، همکار.

هم دست. [ هََ دَ ]( ص مرکب ) همدست. شریک و رفیق. ( برهان ) :
نه ز همدستان ماننده به همدستی
نه ز همکاران ماننده بدو یک تن.دل سرد کن ز دهر که همدست فتنه گشت
اندیشه کن ز پیل که هم جفت خواب شد.پای نهادی چو در این داوری
کوش که همدست به دست آوری.چه دانی که همدست گردند و یار
یکی دزد گردد یکی پرده دار. || متفق. ( برهان ) :
مبارزانی همدست و لشکری هم پشت
درنگ پیشه به فرّ و شتابکار به کر.گه اندر جنگ با شمشیر همدست
گه اندر بیشه ها با شیر در کار.گاهی سموم قهرتو همدست با خزان
گاهی نسیم لطف تو همراز با صبا. || همنشین. || همسر. ( برهان ) :
اگرچه مریم او را هست همدست
همی خواهد که باشد با تو پیوست. || هم آغوش. همخواب :
در آن ساعت که از می مست گشتی
به بوسه با ملک همدست گشتی.حریفان از نشستن مست گشتند
به بوسه با ملک همدست گشتند.سلطان و ایازهر دو همدست
سرهنگ خراب و پاسبان مست. || هم زور. ( برهان ) :
همه همدستی اوفتاده ٔاو
همه در بسته ای گشاده او.

دو تن که کاری را به کمک هم انجام بدهند، شریک، رفیق، همکار.