اپرون

در ژنتیک، اپرون واحد عملکرد دی ان ای ژنومی است که شامل مجموعه ای از ژن های تحت کنترل یک سیگنال برانگیزنده یا پروموتر است. از هر یک اپرون یک آران ای پیام رسان ( mRNA) رونویسی می شود. البته اپرون علاوه بر یوکاریوتها، در پروکاریوتها و ویروس ها نیز وجود دارد.
شبکه تنظیم کننده ژنی
جعبه تاتا
اپرون ال-آرابینوز
بیوسنتز پروتئین
رمز ژنتیکی
اپرون لک
یک اپرون از چهار بخش اصلی تشکیل شده است:
1. برانگیزنده یا پروموتر
2. تنظیم کنننده

اُپِرون (operon)
گروهی از ژن های مجاور یکدیگر روی کروموزوم که به شکل یکپارچه روشن و خاموش می شوند. معمولاً آنزیم هایی تولید می کنند که مراحل متفاوت یک مسیر زیست شیمیایی را با یک ژن واحد، معروف به اپراتور۱، کنترل می کنند. زیست شیمی دانان فرانسوی، فرانسوا ژاکوب۲ و ژاک مونو۳ در ۱۹۶۱ اُپرون ها را در باکتری ها کشف کردند. معمولاً اُپرون ها در موجودات عالی تر یافت نمی شوند و تنظیم سوخت وساز با فرایندی پیچیده تر صورت می گیرد.