شفره
مدیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مدیة ) مدیة. [ م َدْ / م ُدْ / م ِدْ ی َ ] ( ع اِ ) دشنه. ( منتهی الارب ). شفره. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( متن اللغة ). سکین. ( متن اللغة ). ج ، مَدی ̍ ، مُدی ̍، مِدی ̍، مُدیات ، مُدَیات. || قبضه کمان. ( منتهی الارب ): مدیةالقوس ؛ کبدها. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ).
مدیة. [ م َدْ / م ُدْ / م ِدْ ی َ ] (ع اِ) دشنه . (منتهی الارب ). شفره . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (متن اللغة). سکین . (متن اللغة). ج ، مَدی ̍ ، مُدی ̍، مِدی ̍، مُدیات ، مُدَیات . || قبضه ٔ کمان . (منتهی الارب ): مدیةالقوس ؛ کبدها. (متن اللغة) (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: