باد بهاری. [ دِ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بادی که بموسم بهار وزد :
باد بهاری بآبگیر برآمد
چون رخ من گشت آبگیر پر از چین.
مر باد بهاری را، مر باد خزان را.
باد بهاری بآبگیر برآمد
چون رخ من گشت آبگیر پر از چین.
عماره مروزی.
گرمای حزیران را، مر سردی دی رامر باد بهاری را، مر باد خزان را.
ناصرخسرو.