محمد فیاض همدانی (زاده ۱۲۶۱ همدان و درگذشته خرداد ۱۳۵۴ خورشیدی) فقیه، استاد دانشگاه، نویسنده، ادیب و شاعر ایرانی بود.
تدریس ادبیات و عربی در مدرسه نصرت همدان (به درخواست اداره معارف و اوقاف همدان)
معلمی و مدیریت مدرسه در تهران (به دعوت وزارت معارف و اوقاف به تهران)
تدریس در دانشکده معقول و منقول در دانشگاه تهران
تدریس در دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی دانشگاه تهران
نگارش سه رساله عربی در معانی و بیان و بدیع و یک رساله در شرح قسمتی از نهج البلاغه به زبان فارسی
نگارش دو رساله در فقه و اصول
محمد فیاض تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود همدان گذراند و پس از آن در قم علوم مقدماتی را آموخت. محمد فیاض پس از آن به اصفهان رفت و ۳ سال در آن شهر به تحصیل پرداخت. پس از پایان تحصیلات در اصفهان، به نجف رفته و مدتی طولانی را در آن شهر به فراگیری علوم مختلف مشغول شد. او پس از بازگشت نجف، در سال های اقامت خود در همدان بنا به تقاضای اداره معارف و اوقاف همدان در مدرسه نصرت که از مدارس بزرگ آن شهر محسوب می شد، به تدریس ادبیات و عربی پرداخت. پس از آن در اواسط شهریور ماه ۱۳۰۸ ه. ش. به دعوت وزارت معارف و اوقاف به تهران عزیمت کرد و ابتدا به سمت معلمی و مدیریت مدرسه برگزیده شد و پس از تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، به استادی دانشکده معقول و منقول انتخاب گردید. پس از آنکه قسمتی از دانشکده معقول و منقول (در سال ۱۳۱۸) به دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی منتقل گردید برای تدریس به آن دانشکده دعوت شد و مدتی در هر دو دانشکده تدریس کرد، و پس از آنکه دانشکده منقول و معقول (در سال ۱۳۲۱) از دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی مستقل گردید، وی در سمت استادی دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی باقی ماند.
