زحمت کش , ساعي , دشوار , پرزحمت , خسته کننده , بيزار , خسته , مانده , کسل , بيزار کردن , کسل شدن
مرهق
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
ستم و ظلم به بدی و شر
لغت نامه دهخدا
مرهق. [ م ُ هَِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ارهاق. رجوع به ارهاق شود.
مرهق. [ م ُ هََ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ارهاق. رجوع به ارهاق شود. || آن که به کشتن رسیده باشد. ( منتهی الارب ). کسی که او را گرفته باشند تا بقتل رسانند. || کسی که بر او تنگ گرفته باشند. ( از اقرب الموارد ).
مرهق. [ م ُ رَهَْ هَِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ترهیق. رجوع به ترهیق شود.
مرهق. [ م ُ رَهَْ هََ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترهیق.رجوع به ترهیق شود. || موصوف به ستم و ظلم و متهم به بدی و شر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آن که او را مردمان و مهمانان بسیارفراهم آیند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || متصف به «رهق » یعنی سبکی عقل. || کسی که در دین خود مورد اتهام باشد. || فاسد. || کریم و جواد. ( از اقرب الموارد ).
مرهق. [ م ُ هََ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ارهاق. رجوع به ارهاق شود. || آن که به کشتن رسیده باشد. ( منتهی الارب ). کسی که او را گرفته باشند تا بقتل رسانند. || کسی که بر او تنگ گرفته باشند. ( از اقرب الموارد ).
مرهق. [ م ُ رَهَْ هَِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ترهیق. رجوع به ترهیق شود.
مرهق. [ م ُ رَهَْ هََ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترهیق.رجوع به ترهیق شود. || موصوف به ستم و ظلم و متهم به بدی و شر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || آن که او را مردمان و مهمانان بسیارفراهم آیند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || متصف به «رهق » یعنی سبکی عقل. || کسی که در دین خود مورد اتهام باشد. || فاسد. || کریم و جواد. ( از اقرب الموارد ).
مرهق . [ م ُ رَهَْ هََ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترهیق .رجوع به ترهیق شود. || موصوف به ستم و ظلم و متهم به بدی و شر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آن که او را مردمان و مهمانان بسیارفراهم آیند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || متصف به «رهق » یعنی سبکی عقل . || کسی که در دین خود مورد اتهام باشد. || فاسد. || کریم و جواد. (از اقرب الموارد).
مرهق . [ م ُ رَهَْ هَِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ترهیق . رجوع به ترهیق شود.
مرهق . [ م ُ هََ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ارهاق . رجوع به ارهاق شود. || آن که به کشتن رسیده باشد. (منتهی الارب ). کسی که او را گرفته باشند تا بقتل رسانند. || کسی که بر او تنگ گرفته باشند. (از اقرب الموارد).
مرهق . [ م ُ هَِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر ارهاق . رجوع به ارهاق شود.
کلمات دیگر: