ایران مرکزی

ایران مرکزی به محدوده ای گفته می شود که از شمال توسط کوه های البرز، از غرب و جنوب توسط رشته کوه زاگرس و از شرق توسط کوه های پراکنده خراسان محدود می شود. بخش اعظم ایران مرکزی آب و هوای گرم و خشک دارد که در ارتفاعات ملایم تر و مرطوب تر است.
شمال ایران
شرق ایران
جنوب ایران
ایران مرکزی استان های اصفهان، یزد، چهارمحال و بختیاری، مرکزی، قزوین، قم و استان سمنان را در بر می گیرد.
شهرهای تهران، اصفهان، اراک، یزد، کرج، قزوین، قم، کاشان، ساوه و شهرکرد از شهرهای مهم این منطقه به شمار می روند.
از دید زمین شناختی و جغرافیایی، ایران مرکزی یکی از تقسیمات اصلی زمین شناسی ایران به شمار می رود و به شکل مثلثی است که از شرق به بلوک لوت، از شمال به رشته کوه های البرز و از جنوب به منطقه سنندج – سیرجان محدود می شود. آذربایجان در شمال غرب ایران مرکزی قرار گرفته است. این واحد زمین ساختی پیکره اصلی و میانی فلات ایران را پدیدآورده است.