قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت نام قطعنامه ای است مربوط به پروندهٔ هسته ای جمهوری اسلامی ایران که در تاریخ ۲۴ مارس ۲۰۰۷ (میلاد میلادی، (برابر با ۴ فروردین ۱۳۸۶) با رأی موافق تمامی پانزده عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد، به تصویب رسید.
چین
فرانسه
روسیه
بریتانیا
ایالات متحده آمریکا
در قطعنامه ۱۷۴۷ که به اتفاق آرا تمامی اعضای دائمی و غیردائمی شورای امنیت به تصویب رسید، از تمامی کشورهای جهان خواسته شده است تا فعالیت خود با شرکت های ایرانی را که در زمینه انرژی هسته ای فعالیت دارند، محدود کنند. همچنین ممنوعیت صادرات و واردات سلاح های سنگین به ایران نیز از دیگر موارد صادره در این قطعنامه است.
همچنین شورای امنیت به جمهوری اسلامی ایران ۶۰ روز مهلت داد تا با تبعیت از این قطعنامه و در خواست های قطعنامه ۱۷۳۷ که پیش از آن تصویب شده بود، به فعالیت های «حساس اتمی» خود، از جمله غنی سازی اورانیوم پایان دهد.
در ضمیمه قطعنامه اسامی نهادها و افراد تحت تحریم به شرح زیر آمده است.
چین
فرانسه
روسیه
بریتانیا
ایالات متحده آمریکا
در قطعنامه ۱۷۴۷ که به اتفاق آرا تمامی اعضای دائمی و غیردائمی شورای امنیت به تصویب رسید، از تمامی کشورهای جهان خواسته شده است تا فعالیت خود با شرکت های ایرانی را که در زمینه انرژی هسته ای فعالیت دارند، محدود کنند. همچنین ممنوعیت صادرات و واردات سلاح های سنگین به ایران نیز از دیگر موارد صادره در این قطعنامه است.
همچنین شورای امنیت به جمهوری اسلامی ایران ۶۰ روز مهلت داد تا با تبعیت از این قطعنامه و در خواست های قطعنامه ۱۷۳۷ که پیش از آن تصویب شده بود، به فعالیت های «حساس اتمی» خود، از جمله غنی سازی اورانیوم پایان دهد.
در ضمیمه قطعنامه اسامی نهادها و افراد تحت تحریم به شرح زیر آمده است.
wiki: قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت