قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت، قطعنامه ای می باشد که شورای امنیت سازمان ملل متحد روز دوشنبه ۳ مارس ۲۰۰۸ (میلادی) با ۱۴ رأی مثبت و رأی ممتنع اندونزی، در محکومیت برنامه هسته ای ایران ۹ ماه پس از قطعنامه قبلی به تصویب کرد.مفاد قطعنامه به شکل رسمی توسط فرانسه و بریتانیا پیشنهاد و همچون قطعنامه های قبلی بر اساس فصل هفتم منشور ملل متحد، ناظر به اقدام های لازم در ارتباط با تهدید صلح و امنیت جهانی تصویب شد و برای همه کشورها لازم الاجرا است.
چین
فرانسه
روسیه
بریتانیا
ایالات متحده آمریکا
این قطعنامه که سومین قطعنامه شورای امنیت پیرامون برنامه هسته ای ایران بود در حالی تصویب شد که احمدی نژاد پس از تصویب قطعنامه قبل اعلام کرده بود که قطعنامه دیگری علیه ایران تصویب نخواهد شد.
هیچ یک از متحدین جمهوری اسلامی به قطعنامه تحریم رأی منفی ندادند، از جمله کشورهای چین و روسیه که دارای روابط گسترده اقتصادی با ایران هستند. کشورهای لیبی، قول رأی منفی و ویتنام، اندونزی و آفریقای جنوبی قول رأی ممتنع (بیطرف) داده بودند. اما تنها اندونزی به قول خود پایبند ماند.
این قطعنامه بعداً در تاریخ بیستم ژوئیه ٢٠١٥ توسط قطعنامه ٢٢٣١ شورای امنیت ملغی شد.
چین
فرانسه
روسیه
بریتانیا
ایالات متحده آمریکا
این قطعنامه که سومین قطعنامه شورای امنیت پیرامون برنامه هسته ای ایران بود در حالی تصویب شد که احمدی نژاد پس از تصویب قطعنامه قبل اعلام کرده بود که قطعنامه دیگری علیه ایران تصویب نخواهد شد.
هیچ یک از متحدین جمهوری اسلامی به قطعنامه تحریم رأی منفی ندادند، از جمله کشورهای چین و روسیه که دارای روابط گسترده اقتصادی با ایران هستند. کشورهای لیبی، قول رأی منفی و ویتنام، اندونزی و آفریقای جنوبی قول رأی ممتنع (بیطرف) داده بودند. اما تنها اندونزی به قول خود پایبند ماند.
این قطعنامه بعداً در تاریخ بیستم ژوئیه ٢٠١٥ توسط قطعنامه ٢٢٣١ شورای امنیت ملغی شد.
wiki: قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت