آبستنی نهان بود و زادن آشکار: بعضی از اعمال زشت را در نهانی مرتکب توان شد ولی غالباً بدی ها با آثار خویش در آخر آشکار شوند. ( دهخدا، امثال و حکم ، ص 12 )
