ازادگان

( آزادگان ) آزاده احرار

( آزادگان ) (دِ ) ( اِ. ) ایرانیان .

( آزادگان ) آزادگان. [ دَ /دِ ] ( اِ ) ج ِ آزاده. احرار. جوانمردان :
دیر زیاد آن بزرگوار خداوند
جان گرامی بجانش اندر پیوند...
دائم بر جان او بلرزم ازیراک
مادر آزادگان کم آرد فرزند.منم گیو گودرز کشوادگان
سر سرکشان پور آزادگان.نیامد همی بانگ شهزادگان
مگر کشته شد شاه آزادگان. || نُجبا : و سپاه جمع شد از موالی و سرهنگان و آزادگان سیستان همه یکدل و یک نهاد و تشویش از میان برخاست. ( تاریخ سیستان ).
من از پاک فرزند آزادگانم
نگفتم که شاپوربن اردشیرم.کجا باشد محل آزادگان را در چنین وقتی
که بر هر گاهی و تختی شه و میر است مولائی.وگر آرزوت است کآزادگان
تراپیشکاران شوند و خدم.از آنکه وحشت آزادگان خطرناک است. || وارستگان. درویشان. ( بمعنی مجازی فعلی ) لاابالیان. رندان. بی قیدان :
اگر ندارم سیم شکوفه نیست عجب
که سرو نیز ز آزادگان و بی درم است.قرار در کف آزادگان نگیرد مال
نه صبر در دل عاشق نه آب در غربال.بسرو گفت یکی میوه ای نمی آری
جواب داد که آزادگان تهی دستند.گفت هر یکی را دخلی معین است بوقتی معلوم و گهی تازه اند و گاه پژمرده و سرو را هیچ نیست و همه وقتی تازه است و این است صفت آزادگان. ( گلستان ).
مجلس آزادگان را از گرانی چاره نیست.بخواه جان و دل از بنده و روان بستان
که حکم بر سر آزادگان روان داری.- امثال :
آزادگان تهی دستند.مادر آزادگان کم آرد فرزند. مجلس آزادگان را از گرانی چاره نیست .... وحشت آزادگان خطرناک است .

آزادگان
احرار