کف کردن

کف کردن. الف. ( مص ل. ) تولید کف شدن. ب. ( عا. ) عشقی شدن. ( منبع: فرهنگ فارسی معین ) پ. ( اصطلاح عامیانه ) از فرط تعجب مبهوت گشتن. توضیح: شاید این اصطلاح بر این اساس قرار داشته باشد که انسان در هنگام تعجب بطور ناخودآگاه صداهائی را از خود بروز می دهد ( مانند «آه»، و غیره ) که شباهت نزدیکی به صدای کف کردن مایعات را دارند.

اصالت اصطلاح کف کردن به ماجرای حضرت یوسف برمیگردد. هنگامیکه زلیخا یوسف رو به مهمان هایش نشان می دهد و آنها نیز که درحال پوست گرفتن میوه بودند از فرط تعجب زدگی کف دست خود را می برند.

ینی چیز مورد نظر اونقدر برات تعجب برانگیز بوده که باهاش ارضا شدی! و اونقدر ارضا شدی ک بجای منی داره کف در میاد. . .
هم قافیه با: بزنم نفت دربیاد

علّاف بودن - سررفتن حوصله - بیکار و بیعار گوشه ای نشستن