قو

۶–۷ گونه زنده، متن را ببینید.
قو پرنده ای از تیره اردکیان، که غازها و اردکها را نیز در بر می گیرد، است. این پرنده دارای جثهٔ بزرگتری نسبت به دیگر اعضای این خانواده است و از بزرگ ترین و زیباترین پرندگان آبزی جهان به شمار می رود. با اینکه یک نژاد از قو دارای پرهای کامل سیاه است و یک نژاد دیگر دارای پرهای سیاه بر گردن است؛ اما، در باور همگانی این پرنده بیشتر با رنگ سفید پرهایش به یاد آورده می شود.
قوها در بیشتر مناطق نیمکره شمالی یافت می شوند. در قاره استرالیا و آمریکای جنوبی نیز دو گونه از این پرنده زندگی می کنند. آن ها در مناطق آبگیری و مردابگونه زندگی و تخم گذاری می کنند و با آمدن و رفتن فصل ها به مناطق دیگر مهاجرت می کنند. ایران از جمله مناطقی است که قوهای مهاجر زمستان ها را در آن می گذرانند و سه گونه قو به مناطق شمالی ایران و دیگر مناطق خاورمیانه مهاجرت می کنند.
این پرندگان مانند دیگر اعضای خانواده اردکیان گیاهخوار هستند و از گیاهان آبزی تغذیه می کنند. آن ها گاه موجودات ریز زیرآبی و به ندرت ماهی ها را نیز می خورند. قوها در طول زندگی به طور معمول تنها یک همسر اختیار می کنند و میزان جدایی در آن ها بسیار کم است. آن ها تنها در صورتی زوج جدید انتخاب می کنند که یا همسرشان بمیرد یا آنکه نتوانند تخم گذاری و جوجه آوری کنند. قوها در حالت کلی بسیار آرام هستند و تنها در صورت نزدیک شدن مهاجمان در هنگام نگهداری از جوجه هایشان به شدت خشن می شوند. این پرندگان جانورانی قلمروخواه هستند و با تمام توان از قلمروی خود در برابر مهاجمان احتمالی دفاع می کنند.

قو (swan)
پرندۀ بزرگ آبی، دارای گردنی بلند و پاهایی پرده دار. از وابستگان نزدیک اردک ها و غاز هاست. چهار گونه قو در نیمکرۀ شمالی یافت می شود. این پرندگان سفیدند. سه گونه، که در نیمکرۀ جنوبی یافت می شوند، به کلی یا تا حدی سیاه اند. قوی نر و قوی ماده ظاهراً شبیه، و معمولاً جفت دایمی اند. این پرندگان جز افریقا و قطب جنوب، در تمام قاره ها یافت می شوند و در آب یا کنار آب آشیانه می سازند. قوها مجموعه ای از چهار تا شش تخم متمایل به سبز می گذارند. جوجه قوها با کرک پر طوسی پوشیده شده اند و پس از چهارده تا شانزده هفته پر در می آورند و قادر به پرواز می شوند. قوها بیشتر از گیاهان آب زی تغذیه می کنند. این پرندگان بزرگ ترین و سنگین ترین پرندگانی اند که پرواز می کنند؛ به این سبب نیاز به منطقۀ بزرگی از آب برای به پرواز درآمدن دارند. این جانوران با ضربان آرام و دلنشین بال پرواز، و به هنگام مهاجرت در دسته هایی به شکل هفت پرواز می کنند. در انگلستان، قو پرندۀ سلطنتی است و زمانی نیز برای تهیه غذا ارزش داشت. قوی گنگ فراوان ترین گونه است. قوی گنگ بومی شمال اروپا و آسیا است اما به مناطق دیگر نیز برده شده است و اکنون در امریکای شمالی بسیار پراکنده است. قوی گنگ پرهایی سفید، پاهایی سیاه، و منقاری مسطح به رنگ نارنجی روشن دارد که تکمه ای روی بخش بالایی منقار و نزدیک چشم ها قرار گرفته است. این پرنده ممکن است به طول ۱۵۰ سانتی متر و وزن چهارده کیلوگرم برسد. قوی گنگ به هنگام ناراحتی فیس فیس بلندی سر می دهد. قوها در شاخۀ طناب داران، ردۀ پرندگان، راستۀ غازشکلان، خانوادۀ اردک قرار دارند. قوها متعلق به جنس Cygnusاند. تاکنون هفت گونه قو یافت شده است: قوی گنگ Cygnus olor، قوی فریادکش Cygnus cygnus، قوی بویک Cygnus bewick، قوی سوت زن Cygnus columbianus، قوی شیپورزن امریکای شمالی Cygnus buccinator، قوی سیاه استرالیا Cygnus atratus و قوی گردن سیاه امریکای جنوبی Cygnus melanocoryphus. قوی شیپورزن امریکای شمالی بزرگ ترین گونه و فاصلۀ بال هایش۲.۴ متر است. در ایران، از جنس Cygnus فقط سه گونه شناسایی شده است که عبارت اند از قوی گنگ، قوی فریادکش، و قوی شیپورزن امریکای شمالی یا قوی کوچک. این پرندگان بیشتر در تالاب های آذربایجان و گیلان دیده شده اند.

قو (ستاره شناسی). رجوع شود به:دجاجه