کشتی نفت کش

کشتی نفت کش یا تانکر نفت کش (به انگلیسی: Oil tanker) نوعی از کشتی های تجاری است که برای حمل و نقل نفت به صورت فله طراحی شده است. کشتی های نفت کش در دو نوع وجود دارند: تانکر نفت خام و تانکر فراورده های نفتی. تانکرهای نفت خام مقادیر زیادی از نفت خام را از نقطه استخراج آن به پالایشگاه ها منتقل می کنند. تانکر فراورده های نفتی که به طور کلی بسیار کوچکتر هستند، برای جابه جایی فراورده های نفتی از پالایشگاه تا نقاط نزدیک به بازارهای مصرف کننده طراحی شده اند.
سوپرتانکرها بزرگترین نفت کش های نفت خام هستند که شامل نفت کش های غول پیکرها و نفت کش های کوه پیکر با ظرفیت های بیش از ۱۶۰٬۰۰۰  تن (DWT) می شوند. به نفت کش بزرگی که ظرفیت آن از ۱۶۰٬۰۰۰  تن (DWT) تا ۳۲۰٬۰۰۰  تن (DWT) باشد «نفت کش غول پیکر» (به انگلیسی: VLCC) و به نفت کش های بسیار بزرگ که ظرفیت آن ها بیش از ۳۲۰٬۰۰۰  تن (DWT) است «نفت کش کوه پیکر» (به انگلیسی: ULCC) گفته می شود. این کشتی ها می توانند تا ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ بشکه (۳۲۰٬۰۰۰ متر مکعب) نفت را جابه جا کنند. نفت کش های کوه پیکر به آب انداخته شده در دهه ۱۹۷۰ بزرگترین کشتی هایی بودند که تاکنون ساخته شدند، اما طولانی ترین آن ها در حال حاضر اوراق شده است. در سال ۲۰۱۳ تنها چند نفت کش کوه پیکر در حال استفاده باقی مانده بود که هیچ یک از آن ها طول بیشتر از ۴۰۰ متر نداشتند.