لانگ ایلند

لانگ آیلند. مختصات: ۴۰°۴۸′شمالی ۷۳°۱۸′غربی / ۴۰٫۸°شمالی ۷۳٫۳°غربی / 40.8; -73.3نقشه لانگ آیلاند   پرچم لانگ آیلند                     استونی بروک، نیویورک
لانگ آیلند (به انگلیسی: Long Island، به معنای «جزیرهٔ دراز») نام جزیره و قسمتی از ایالت نیویورک می باشد که در انتهای شرقی شهر نیویورک قرار گرفته است.
این جزیره ۷٬۴۵۰٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد و ۱۹۰ کیلومتر طول دارد.
محلات بروکلین و کویینز در این جزیره قرار دارند.

لانگ آیلند. لانْگ آیْلَنْد (Long Island)
جزیره ای در شرق ایالت منهتن و جنوب ایالت کونکتیکت امریکا، با ۳,۶۲۷ کیلومتر مربع مساحت و ۶,۱۶۱,۵۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۰). تنگۀ لانگ آیلند و ایست ریور آن را از سرزمین اصلی امریکا جدا کرده اند. بیشتر مناطق آن مسکونی است و در شرق آن کشاورزی رواج دارد. هنری هودسن در ۱۶۰۹ این جزیره را کشف کرد و از دهۀ ۱۶۴۰ مهاجران هندی در نیوآمستردام در غرب و مهاجران انگلیسی از نیوانگلند از شرق این جزیره ساکن شدند. نبرد لانگ آیلند در ۱۷۷۶ در این جا اتفاق افتاد.