لاسکو

مختصات: ۴۵°۰۲′۵۷″ شمالی ۱°۱۰′۳۴″ شرقی / ۴۵٫۰۴۹۱۷°شمالی ۱٫۱۷۶۱۱°شرقی / 45.04917; 1.17611
غار آلتامیرا
هنر ماقبل تاریخ
غارنگاره
غار میر ملاس
غار کاسکو
نقوش صخره ای هومیان
لاسکو نام مکان مجموعه ای از غارهای واقع در جنوب غربی فرانسه است که به خاطر وجود غارنگاره هایی در آن که به دوران پارینه سنگی می رسند، نامدار است. غارهای اصلی در نزدیکی روستای مونتینیاک در شهرستان دوردون قرار دارند. درون این غارها تعدادی از بهترین هنرهای دوره پارینه سنگی نوین وجود دارند. این نگاره ها قدمتی برابر با ۱۷٬۳۰۰ سال دارند.
نگاره های درون غار اغلب تصاویری از جانوران بزرگ، که بیشترشان از روی سنگواره های به دست آمده در نزدیکی غارها شناسایی شدند، هستند. در ۱۹۷۹، لاسکو به عنوان یکی از میراث های جهانی یونسکو برگزیده شد.
غار در ۱۲ام سپتامبر سال ۱۹۴۰ توسط چهار نوجوان به نام های مارسل رویدا، ژاک مارسل، ژرژ آنیل، و سیمون کوئنکا و سگ مارسل به نام روبو کشف شد. مجموعه غار در سال ۱۹۴۸ برای بازدید همگان گشوده شد. در ۱۹۵۵، کربن دی اکسیدی که توسط ۱٬۲۰۰ بازدیدکننده در روز تولید می شد به وضوح باعث آسیب دیدن چندین نگاره شده بود. غار در سال ۱۹۶۳ بر روی بازدیدکنندگان بسته شد تا آثار هنری آن بازسازی شوند. پس از آنکه غار بسته شد، نقاشی ها به شکل طبیعی و آغازین خود برگردانده شدند. اتاق های درون غار با نام های «سرسرای گاوها»، «گذرگاه»، «دودکش»، «سالن کلیسا»، «صومعه»، و «اتاق گربه سانان» نامگذاری شدند.

لاسْکو (Lascaux)
غاری در نزدیکی مونتینیاک ـ سور ـ وِزِر در دوردونی، جنوب غربی فرانسه نقاشی های دیواری ماقبل تاریخیِ آن را در ۱۹۴۰ کشف کردند. انبوهی از نقاشی های واقع گرایانه و نمادین اوروکس (گاو وحشی)، اسب، و گوزن سرخ از دورۀ دیرینه سنگی علیا (عصر حجر قدیم، ح ۱۵,۰۰۰پ م) در زیر لعابی آهکی برجا مانده است. بسیاری از نقاشی ها بر روی تصاویر پیشین کشیده شده اند، و امکان پی گیری تحوّل سبک ها را در طول بیش از هزار سال، به ویژه در طرز ترسیمِ شاخ ها و سم ها، فراهم آورده اند. نقاشی های جدیدتر، حیوانات را در کنار نشانه ها و نمادهایی نشان می دهد که ممکن است علامت قبایل بوده باشند یا در جادوی شکار کاربرد داشته اند؛ این تصاویر از کیفیت پیشرفتۀ هنری و مهارت فنی حکایت دارند. رنگ ها ـ قرمز اخرا و سیاه منگنز ـ را یا روی سطح دیوار می مالیدند و یا پودر رنگ را با لوله ای می دمیدند. کنده کاری و سنگ تراشی نیز در خلق این تصاویر دخیل بوده است. در لاسکو بازنماییِ واحد، که ویژگی معمول هنر غار است، به قالب گروهی بسط می یابد؛ مثلاً دسته ای گوزن را در حال شناکردن نشان می دهد. احتمال دارد که لاسکو مکانی آیینی بوده باشد، ولی علت وجودی آثار هنری آن، هنوز جای بحث دارد. گشایش غار به روی گردشگران، به کیفیت نقاشی ها لطمه زد؛ از این رو در ۱۹۶۳ غار را بستند، و از ۱۹۸۳، نسخه ای از آن را در معرض تماشای عموم قرار دادند. بازسازی نقاشی های غار، در تخمین حدود زمانیِ تکمیل هر اثر، سودمند بوده است. هنر ماقبل تاریخی مشابهی در آلتامیرای اسپانیا کشف شد.