کلمه جو
صفحه اصلی

لاکشادویپ

دانشنامه عمومی

لَکشادویپ (به مَلیالَم: ലക്ഷദ്വീപ് Lakṣadvīp، به دیوهی: ލަކްޝަދީބ) که درگذشته با نام های لکادیو، مینیکوی و جزایر امیندیوی شناخته می شد، مجموعه ای از جزیره ها در دریای لاکادیو در فاصلهٔ ۲۲۰ تا ۴۴۰ کیلومتری از سواحل جنوب غربی ایالت کرالای هندوستان است. ۱۰ جزیره از این جزایر مسکونی هستند و جمعیتی در حدود ۶۴٬۴۲۹ نفر دارند.
این جزایر که در اصل بخش بالایی رشته کوهی زیردریایی (رشته کوه چاگوس-لکادیو) در اقیانوس هند هستند، شمالی ترین جزیره های مجمع الجزایر لاکشادویپ-مالدیو-چاگوس را تشکیل می دهند.
لاکشادویپ شامل ۳۲ کیلومتر مربع خشکی، ۴٬۲۰۰ کیلومتر مربع مرداب، ۲۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع آب های منطقه ای و ۴۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع منطقهٔ اقتصادی است.
لکشادویپ از لکشادویپا گرفته شده است که در زبان سانسکریت "لک "به معنای یک صدهزار (लक्षं لاکشا) جزیره (द्वीप دویپا) می باشد. این منطقه کوچکترین و کم جمعیترین بخش از هندوستان است.

دانشنامه آزاد فارسی

لاکْشادْویپ (Lakshadweep)
(یا: جزایر لاکادیو) گروهی متشکل از ۳۶ جزیرۀ مرجانی، در اقیانوس هند، به فاصلۀ ۳۲۰کیلومتری ساحل مالابار و یکی از سرزمین های اتحادی هند. ۳۲ کیلومتر مربع مساحت و ۶۵هزار نفر جمعیت دارد (۲۰۰۱). دَه جزیره از جزایر فوق مسکونی اند؛ مراکز اداری این جزایر در جزیرۀ کاوراتی قرار دارند. واسکو دو گاما نخستین اروپایی بود که در ۱۴۹۹ از این جزایر دیدن کرد. جزایر مزبور از ۱۸۷۷ تا زمان استقلال هند در ۱۹۴۷ مستعمرۀ بریتانیا بودند.


کلمات دیگر: