(Marina Tsvetaeva (۱۸۹۲ - ۱۹۴۱
شاعر روس. آثارش به واسطه ی اصالت، صداقت و همین طور ریتم مقطع آن مورد استقبال قرار گرفته اند. اگرچه او در خارج از مرز روسیه چندان شناخته شده نیست، یکی از مهم ترین شاعران قرن بیستم در زبان
روسی محسوب می شود. مادرش پیانیستی بااستعداد و پدرش استاد دانشگاه بود. در شانزده سالگی عازم پاریس شد و تحصیل در دانشگاه سوربن را آغاز کرد. در هجده سالگی اولین مجموعه شعرش را با عنوان آلبوم عصرگاهی به چاپ رساند.
تسوتایوا نسبت به انقلاب روسیه بسیار بدبین بود. همسر او افسر روس های سفید بود؛ قوای نظامی ضدانقلابی که در نبرد با ارتش سرخ انقلابی سعی داشت تا انقلاب اکتبر 1917 را در هم شکند و مجادله ی این دو ارتش بر سر قدرت به جنگ داخلی روسیه از 1918 تا 1920 منجر شد. بسیاری از اشعار تسوتایوا در این دوره مقاومت علیه بلشویک را تشویق و تقدیس می کنند.
در سال 1922 تسوتایوا اتحادیه ی جماهیر
شوروی را ترک کرد و بعد از اقامت هایی کوتاه در برلین و پراگ، بالاخره در پاریس مستقر شد. در این دوره او با
بوریس پاسترناک و ماریا ریلکه آشنا شد و چندین مجموعه منتشر کرد از جمله بعد از روسیه که آخرین کتاب چاپ شده در دوران حیات او بود. در دهه ی 1930 تسوتایوا عمدتاً حول محور نوستالژی و دلتنگی برای وطن شعر می سرود. در اواخر همین دهه، همسرشمجبور به همکاری با قوای کمونیست شد و با دخترش به روسیه برگشت. به دنبال آن ها، تسوتایوا نیز دوباره در
مسکو ساکن شد. دختر و همسرش کمی بعد به دستور استالین کشته شدند. در پی تخلیه ی مسکو در جریان جنگ جهانی دوم، تسوتایوا به شهری دوردست رفت و چندی بعد، با حلق آویز کردن خود از یک درخت درگذشت.
منبع:
Encyclopedia of Literature, Merriam Webster
