ناظم هروی، فرخ حسین (هرات ۱۰۱۶ـ پس از ۱۰۸۳ق)
شاعر ایرانی. نزد فصیحی هروی فنون شاعری آموخت. هم روزگار نصرآبادی بود و با او نوشت و خواند داشت. پس از فراگرفتن دانش و ادب در هرات به دستگاه حسن خان شاملو بیگلربیگی خراسان پیوست و از مواهب او، به ویژه پسرش، عباس قلی خان، برخوردار شده و آن دو و همچنین شاه عباس دوم را ستوده است. در غزل از سعدی، حافظ و جامی پیروی کرده و بیشتر قصایدش در مدح پیامبر (ص) و ائمۀ اطهار (ع) است. در ساختن معما نیز مهارت داشت. از آثارش: دیوان شعر که به کوشش محمد قهرمان به چاپ رسیده است (مشهد، ۱۳۷۴ش)؛ مثنوی یوسف و زلیخا در ۱۵۰۰ بیت و به تقلید از یوسف و زلیخای جامی که از ۱۰۵۸ تا ۱۰۷۲ به درخواست عباس قلی خان سروده است (لکنهو، ۱۲۸۶ق؛ تاشکند، ۱۳۲۲ق).
شاعر ایرانی. نزد فصیحی هروی فنون شاعری آموخت. هم روزگار نصرآبادی بود و با او نوشت و خواند داشت. پس از فراگرفتن دانش و ادب در هرات به دستگاه حسن خان شاملو بیگلربیگی خراسان پیوست و از مواهب او، به ویژه پسرش، عباس قلی خان، برخوردار شده و آن دو و همچنین شاه عباس دوم را ستوده است. در غزل از سعدی، حافظ و جامی پیروی کرده و بیشتر قصایدش در مدح پیامبر (ص) و ائمۀ اطهار (ع) است. در ساختن معما نیز مهارت داشت. از آثارش: دیوان شعر که به کوشش محمد قهرمان به چاپ رسیده است (مشهد، ۱۳۷۴ش)؛ مثنوی یوسف و زلیخا در ۱۵۰۰ بیت و به تقلید از یوسف و زلیخای جامی که از ۱۰۵۸ تا ۱۰۷۲ به درخواست عباس قلی خان سروده است (لکنهو، ۱۲۸۶ق؛ تاشکند، ۱۳۲۲ق).