ماچو پیچو

مختصات: ۱۳°۰۹′۴۷″ جنوبی ۷۲°۳۲′۴۴″ غربی / ۱۳٫۱۶۳۰۶°جنوبی ۷۲٫۵۴۵۵۶°غربی / -13.16306; -72.54556
نام اظهارشده در فهرست میراث جهانی یونسکو
ماچو پیچو یا ماچو پیکچو (به اسپانیایی: Machu Picchu) شهری با دیوارهای سنگیِ جلا داده شده که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده است. اولین بنای این مجموعه این تی هوآتانا (به اسپانیایی: Intihuatana)، معبد خورشید که اتاقی با ۳ پنجره و در منطقه ای از ماچو پیچو که باستانشناسان آن را منطقهٔ مقدس می نامند، می باشد. در سال ۲۰۰۳ میلادی تعداد توریست های این شهر باستانی ۴۰۰٬۰۰۰ نفر بوده است. در سپتامبر ۲۰۰۷ میلادی، پرو و دانشگاه ییل به توافقی مبنی بر استرداد صنایع دستی برداشته شده از ماچو پیچو در اوایل قرن بیستم میلادی توسط هیرام بینگهام سوم دست یافتند.
ماچو پیچو در حدود سال ۱۴۵۰ در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شده است. این شهر در حدود ۱۰۰ سال بعد، در پی پیروزی امپراتوری اسپانیا، متروک شد.
این دژ در ۵۰مایلی (۸۰کیلومتریِ) کوسکو، پایتخت اینکاها، قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است. در طول قرن ها، جنگل های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده است و تنها عدهٔ معدودی از وجود آن اطلاع داشته اند. در بیست وچهارم ژوئیهٔ سال ۱۹۱۱ میلادی، ماچو پیچو به وسیلهٔ هیرام بینگهام سوم، تاریخ شناس آمریکایی، در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او به وسیلهٔ راهنمایی محلیانی که گه گاه به سایت مراجعه می کردند به آنجا هدایت شد. بینگهام مطالعات باستان شناسی را انجام داد و تحقیقاتش را دربارهٔ آن محل کامل کرد و آن را «شهر گمشدهٔ اینکاها» که نام اولین کتابش نیز بود، نامید. او هرگز اعتباری برای کسانی که او را به آن محل راهنمایی کردنند قائل نشد و آن را یک شایعهٔ محلی نامید.

ماچو پیچو (Machu Picchu)
ویران شهری از دوران تمدن اینکا، در آندهای پرو، در شمال غربی کوسکو. روی صخر ه هایی به ارتفاع ۳۰۰ متر بالاتر از رود اوربامبا واقع شده است و منطقه ای به وسعت ۱۳ کیلومتر مربع را دربر می گیرد. موقعیت دورافتادۀ این شهر، که حدود ۱۵۰۰م تأسیس گردید، مانع از آن شد که فاتحان اسپانیایی آن را کشف و ویران کنند؛ درنتیجه، بقایای خانه ها و معابد شهر مزبور به خوبی حفظ شده اند. هیرام ال بینگم، باستان شناس امریکایی، در ۱۹۱۱ ماچو پیچو را کشف کرد.

ماچو پیچو دژی سده پانزدهمی اینکایی است که بر خط الرأس ۲٬۴۳۰ متری بالاتر از سطح دریا در منطقهٔ کوزکو استان اوروبامبا حوزهٔ ماچوپیچو در پرو جای گرفته است.
• «به هنگام روز، پله های سرگیجه آوری که بخش پایینی شهر را به بخش بالایی آن پیوند می زنند، در نور دریدهٔ خورشید به طرز چشمگیری نمایان اند. بر نوک اینتی واتانا که ساختمان گردی است به شکل برج برای رصد حرکت خورشید در موسم اعتدال ساخته شده است، با آن میز سنگیِ عجیب و جالبش، افعی های بزرگ سمی در علف ها و در پای آن معبد بی گنبد چرت می زنند. با فرا رسیدن شب - که در مناطق حاره همیشه سریع صورت می گیرد - کاخ ها، برج ها و باغ های معلق ماچو پیچو از نظر محو می شوند و تنها قلهٔ سه گوش هوایانا پیچو است که ناگهانی در تاریکی به چشم می خورد…»، در اثرش چاپ ۱۹۶۲ -> مارسل نیدرگانگ