ماسرجویه

ماسرجویه یا ماسرجیس یا الیهودی (Māsarjūya, Māsirjuwayh؛ سال های آغازین دورهٔ مروانیان (پس از ۶۴ق/۶۳۸م)) پزشک یهودی ایرانی بود که در دورهٔ امویان می زیست و به عنوان نخستین مترجم کتب پزشکی به عربی شناخته می شود. او در زمان خلافت مروان بن حکم مجموعهٔ طبی کُنّاش نوشتهٔ اهرن اسکندرانی (هارون اسکندرانی یا هرون اسکندرانی) را به عربی ترجمه کرد. همچنین کتاب های الالوان، کتاب الروائح و الطعوم منسوب به ماسرجویه است.
Gottheil, Richard and Max Schloessinger. "Masarjawaih". دانشنامه یهودی.
ماسرجویه در بصره زاده شد و زبان مادری اش سریانی بود. به احتمال زیاد او در گندی شاپور درس خوانده بود.
رازی در کتاب الحاوی بیش از دویست بار از وی با عنوان «قال الیهودی» یاد کرده است.
شبهه های زیادی در مورد مسرجویه و تحریف نامش است.

ماسَرْجویه
(یا: ماسَرجیس) نام دو پزشک در قرون نخست اسلامی. ۱. ماسر جویۀ بصری، پزشک یهودی ـ سوریِ دورۀ اموی (قرن ۱ق)، که قدیمی ترین مترجم کتابی پزشکی (کُناش آهرون اسکندرانی) به عربی است؛ از دیگر آثار او: قوی الاطعمه و منافعها؛ کتاب العقاقیر و منافعها و مضارها. ۲. ماسر جویه (نیمۀ دوم قرن ۲ق ـ قرن ۳ق) به احتمال زیاد مسیحی و از اهالی جندی شاپور.