نامق کمال

نامیک کمال (به ترکی: Namık Kemal) (زاده ۱۸۴۰، تکیرداغ، ترکیه- مرگ در ۱۸۸۸، خیوس، یونان) شاعر عثمانی، نویسنده، اصلاح طلب و روزنامه نگار ترکیه بود.
کودکان بیچاره
گل نهال
آکیف بیگ
نامیک کمال در سال ۱۸۴۰ میلادی در تکیرداغ- ترکیه متولد شد و در سن ۴۸سالگی به علت بیماری در دوم دسامبر ۱۸۷۷ در خیوس- یونان درگذشت؛ پدرش مصطفی عاصم بیگ و مادرش فاطمه زهرا خانم نام داشت.

نامِق کمال (تکیر داغ ۱۸۴۰ـ جزیرۀ سقز ۱۸۸۸)
رمان نویس، مورخ، روزنامه نگار و نمایش نامه نویس عثمانی. در ۱۸۵۷ به استانبول رفت و کارمند ادارۀ مترجمان شد. در ۱۸۶۵ با همکاری ادیبان نام آوری چون ضیا پاشا و شناسی روزنامۀ تصویر افلاک را منتشر کرد. به عضویت جمعیت عثمانی های جدید درآمد. مقالات سیاسی می نوشت. با ممنوع شدن چاپ این نوع مقالات به پاریس فرار کرد. در بازگشت روزنامۀ عبرت را منتشر کرد. به سبب اجرای نمایش نامه ای انتقادی به قبرس تبعید شد. بعد از بر تخت نشستن سلطان مراد پنجم بخشوده شد و به استانبول بازگشت. در نوشتن قانون اساسی سهیم بود. از اولین نویسندگان ادبیات ترکی به سبک اروپایی است. نخستین شاعر ترک است که در آثارش از کلمات وطن، آزادی و ملی گرایی به معنای امروزی استفاده کرده است. آثارش از نظر قدرت تخیل، اندیشه و وزن بسیار غنی و پرمعناست. از آثارش در رمان: عبرت؛ تاریخ: تاریخ عثمانی؛ اوراق پریشان؛ در نمایش نامه: جلال الدین خوارزمشاه؛ بلای سیاه.