مترادف سخا : بخشش، بخشندگی، جوانمردی، جود، سخاوت، کرم
متضاد سخا : خست، گرسنه چشمی
سخا
مترادف سخا : بخشش، بخشندگی، جوانمردی، جود، سخاوت، کرم
متضاد سخا : خست، گرسنه چشمی
فرهنگ اسم ها
اسم: سخا (پسر) (عربی) (تلفظ: sakhā) (فارسی: سَخا) (انگلیسی: sakha)
معنی: سخاوت، ( = سخاوت )
معنی: سخاوت، ( = سخاوت )
(تلفظ: saxā) (عربی) (= سخاوت) ، ← سخاوت .
مترادف و متضاد
بخشش، بخشندگی، جوانمردی، جود، سخاوت، کرم ≠ خست، گرسنهچشمی
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) بخشش داشتن کرم داشتن . ۲ - ( اسم ) بخشش کرم . ۳ - آسان بودن انفاق اموال و غیره بر شخص تا چنانکه باید و شاید بمصب استحقاق رساند .
ناحیتی است بمصر و قصبه آن سخاست در مصر پایین .
ناحیتی است بمصر و قصبه آن سخاست در مصر پایین .
لغت نامه دهخدا
سخا. [ س َ ] ( ع اِمص ) جوانمردی و کرم و بخشش و دهش. ( ناظم الاطباء ). جوانمردی. ( دهار ). سخاء :
ای دریغ آن حر هنگام سخا حاتم فش
ای دریغ آن گو هنگام وغا سام گراه.
گنج قارون و بزرگی و توانایی جم.
خلق را یک سر و منم ناهار.
ننماید عظیم رود فرب.
دلش با وفا و کفش با سخاست.
کسی بماندی ماندی ولی حق حیدر.
رسته به آب رحمت و حکمت بر او رطب.
کو در سخن گشاد سر سفره سخا.
شاه سخاسخن ز فلک دید برترش.
عیسیش طفیل خوان ببینم.
ماهی و نهنگند تو دریای سخایی.
که در طفلی گیاهی را دهد شیر.
مشرق و اهلش بسخا روشنند.
اندر اکرام و سخای خود نگر.
بند نشاید که نهد بر درم.
خطاست گوئی در نیستی سخا کردن
ملامت تو چه سودم کند چو طبع سخاست.
تا بر زمین مشرق و مغرب کند سخا.
سخا.[ س َ ] ( ع اِ ) لنگی شتر و شتربچه. ( ناظم الاطباء ).
سخا. [ س َ ] ( اِخ ) ناحیتی است بمصر وقصبه آن سخاست در مصر پایین. ( از معجم البلدان ).
ای دریغ آن حر هنگام سخا حاتم فش
ای دریغ آن گو هنگام وغا سام گراه.
رودکی.
ایزد آن بار خدای بسخا را بدهادگنج قارون و بزرگی و توانایی جم.
فرخی.
از سخای تو ناگوار گرفت خلق را یک سر و منم ناهار.
لبیبی.
با سرشک سخای او کس راننماید عظیم رود فرب.
عسجدی.
کم آزاری و بردباریش خوست دلش با وفا و کفش با سخاست.
ناصرخسرو.
وگر بجود و سخا و شجاعت و مردی کسی بماندی ماندی ولی حق حیدر.
ناصرخسرو.
خارش همه شجاعت و بارش همه سخارسته به آب رحمت و حکمت بر او رطب.
ناصرخسرو.
مریم گشاد روزه و عیسی ببست نطق کو در سخن گشاد سر سفره سخا.
خاقانی.
شاه سخن بخدمت شاه سخا رسیدشاه سخاسخن ز فلک دید برترش.
خاقانی.
چون خوان سخا نهد سلیمان عیسیش طفیل خوان ببینم.
خاقانی.
ای دست ملک بخ بخ اگر ساغر وشمشیرماهی و نهنگند تو دریای سخایی.
خاقانی.
دل کوه از تاب سخای او خون شد.( سندبادنامه ص 13 ).
سخای ابر از آن آمد جهانگیرکه در طفلی گیاهی را دهد شیر.
نظامی.
مغرب و آن قوم سخا دشمنندمشرق و اهلش بسخا روشنند.
نظامی.
منگر اندر ما مکن در ما نظراندر اکرام و سخای خود نگر.
مولوی.
هر که عَلَم شد بسخا و کرم بند نشاید که نهد بر درم.
سعدی.
- سخا کردن ؛ بخشش کردن : خطاست گوئی در نیستی سخا کردن
ملامت تو چه سودم کند چو طبع سخاست.
مسعودسعد.
دریای لطف اوست وگرنه سحاب کیست تا بر زمین مشرق و مغرب کند سخا.
سعدی.
- سخاپرور ؛ سخاپیشه. رجوع بهمین کلمات شود.سخا.[ س َ ] ( ع اِ ) لنگی شتر و شتربچه. ( ناظم الاطباء ).
سخا. [ س َ ] ( اِخ ) ناحیتی است بمصر وقصبه آن سخاست در مصر پایین. ( از معجم البلدان ).
سخا. [ س َ ] (اِخ ) ناحیتی است بمصر وقصبه ٔ آن سخاست در مصر پایین . (از معجم البلدان ).
سخا. [ س َ ] (ع اِمص ) جوانمردی و کرم و بخشش و دهش . (ناظم الاطباء). جوانمردی . (دهار). سخاء :
ای دریغ آن حر هنگام سخا حاتم فش
ای دریغ آن گو هنگام وغا سام گراه .
ایزد آن بار خدای بسخا را بدهاد
گنج قارون و بزرگی و توانایی جم .
از سخای تو ناگوار گرفت
خلق را یک سر و منم ناهار.
با سرشک سخای او کس را
ننماید عظیم رود فرب .
کم آزاری و بردباریش خوست
دلش با وفا و کفش با سخاست .
وگر بجود و سخا و شجاعت و مردی
کسی بماندی ماندی ولی حق حیدر.
خارش همه شجاعت و بارش همه سخا
رسته به آب رحمت و حکمت بر او رطب .
مریم گشاد روزه و عیسی ببست نطق
کو در سخن گشاد سر سفره ٔ سخا.
شاه سخن بخدمت شاه سخا رسید
شاه سخاسخن ز فلک دید برترش .
چون خوان سخا نهد سلیمان
عیسیش طفیل خوان ببینم .
ای دست ملک بخ بخ اگر ساغر وشمشیر
ماهی و نهنگند تو دریای سخایی .
دل کوه از تاب سخای او خون شد.
سخای ابر از آن آمد جهانگیر
که در طفلی گیاهی را دهد شیر.
مغرب و آن قوم سخا دشمنند
مشرق و اهلش بسخا روشنند.
منگر اندر ما مکن در ما نظر
اندر اکرام و سخای خود نگر.
هر که عَلَم شد بسخا و کرم
بند نشاید که نهد بر درم .
- سخا کردن ؛ بخشش کردن :
خطاست گوئی در نیستی سخا کردن
ملامت تو چه سودم کند چو طبع سخاست .
دریای لطف اوست وگرنه سحاب کیست
تا بر زمین مشرق و مغرب کند سخا.
- سخاپرور ؛ سخاپیشه . رجوع بهمین کلمات شود.
ای دریغ آن حر هنگام سخا حاتم فش
ای دریغ آن گو هنگام وغا سام گراه .
رودکی .
ایزد آن بار خدای بسخا را بدهاد
گنج قارون و بزرگی و توانایی جم .
فرخی .
از سخای تو ناگوار گرفت
خلق را یک سر و منم ناهار.
لبیبی .
با سرشک سخای او کس را
ننماید عظیم رود فرب .
عسجدی .
کم آزاری و بردباریش خوست
دلش با وفا و کفش با سخاست .
ناصرخسرو.
وگر بجود و سخا و شجاعت و مردی
کسی بماندی ماندی ولی حق حیدر.
ناصرخسرو.
خارش همه شجاعت و بارش همه سخا
رسته به آب رحمت و حکمت بر او رطب .
ناصرخسرو.
مریم گشاد روزه و عیسی ببست نطق
کو در سخن گشاد سر سفره ٔ سخا.
خاقانی .
شاه سخن بخدمت شاه سخا رسید
شاه سخاسخن ز فلک دید برترش .
خاقانی .
چون خوان سخا نهد سلیمان
عیسیش طفیل خوان ببینم .
خاقانی .
ای دست ملک بخ بخ اگر ساغر وشمشیر
ماهی و نهنگند تو دریای سخایی .
خاقانی .
دل کوه از تاب سخای او خون شد.
(سندبادنامه ص 13).
سخای ابر از آن آمد جهانگیر
که در طفلی گیاهی را دهد شیر.
نظامی .
مغرب و آن قوم سخا دشمنند
مشرق و اهلش بسخا روشنند.
نظامی .
منگر اندر ما مکن در ما نظر
اندر اکرام و سخای خود نگر.
مولوی .
هر که عَلَم شد بسخا و کرم
بند نشاید که نهد بر درم .
سعدی .
- سخا کردن ؛ بخشش کردن :
خطاست گوئی در نیستی سخا کردن
ملامت تو چه سودم کند چو طبع سخاست .
مسعودسعد.
دریای لطف اوست وگرنه سحاب کیست
تا بر زمین مشرق و مغرب کند سخا.
سعدی .
- سخاپرور ؛ سخاپیشه . رجوع بهمین کلمات شود.
سخا.[ س َ ] (ع اِ) لنگی شتر و شتربچه . (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
سخی بودن، جود و کرم داشتن، بخشش، کرم، جوانمردی.
جدول کلمات
بخشندگی
پیشنهاد کاربران
جود. بخشش. کرم. همت
آنها که طلب کار سخایید، سخایید
آنها که طلب کار سخایید، سخایید
من سخایی هستم سخایی به معنی جوانمردی بخشش بخشندگی جود سخاوت کرم
هشام
کلمات دیگر: