سبک داشتن

( مصدر ) خفیف شمردن خوار شمردن .

( ~ . تَ ) (مص م . ) ۱ - خوار شمردن . ۲ - (مص ل . ) مسامحه کردن .

سبک داشتن. [ س َ ب ُ ت َ ] ( مص مرکب ) استخفاف. اهانت. استهانت. حقیر شمردن. خوار شمردن. استخفاف. ( ترجمان القرآن ): استجهال ؛نادان شمردن و سبک داشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). استفاه. تهوین. هوان. مهانة. ( منتهی الارب ) :
تو دانی که نگریزم از کارزار
ولیکن سبک داردم شهریار.هش و رای پیران سبک داشتند
همه پند او را تنک داشتند.گراین حدیث سبک داشت لاجرم امروز
همی کشید بدو پا سبک دو بند گران.اما تو اشارت مشفقان و قول ناصحان سبک داری و آنچه بمصلحت مآل و حال تو پیوندد بر آن ثبات نکنی. ( کلیله و دمنه ).