رنگ باخته

( صفت ) کمرنگ شده پریده رنگ ( صورت و غیره ) .

رنگ باخته. [ رَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) آنکه یا آنچه رنگش را باخته باشد. کسی که رنگ چهره اش از ترس یا خشم یا بیماری پریده و بیرنگ شده باشد. رنگ پریده. رجوع به رنگ باختن و رنگ پریدن و رنگ پریده شود.

۱. ویژگی کسی که رنگ چهره اش از ترس، بیماری، یا علت دیگر پریده باشد.
۲. پریده رنگ، کم رنگ شده، کهنه.