شهوت پرست

داعر , فاسق

( صفت ) ۱ - کسی که مطیع تمایلات نفسانی باشد . ۲ - آن که آزمند مجامعت است .

شهوت پرست. [ ش َهَْ وَ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) هواپرست. ( آنندراج ). ابن فرجه. ( یادداشت مؤلف ). پیرو شهوات نفسانی :
گنهکار و خودرای و شهوت پرست
بغفلت شب و روز مخمور و مست.مشو تابع نفس شهوت پرست
که هر ساعتش قبله ای دیگر است.چو مرد سماع است شهوت پرست
به آواز خوش خفته خیزد نه مست.

۱. آن که مطیع خواهش نفس باشد.
۲. ویژگی کسی که همواره آزمند مجامعت است.