رمیده

( اسم ) ۱ - ترسیده و گریخته ۲ - احتراز کرده بسبب نفرت و کراهت .

رمیده. [ رَ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ) رم زده. رم خورده. رم دیده. رم کرده. ( آنندراج ). ترسیده. هراس دیده. متوحش. دورشده از وحشت و کراهت :
از ما رها شدی دگری را رهی شدی
از ما رمیده با دگری آرمیده ای.امیر همچو شبان باشد و سپه چو رمه
شود رمیده رمه چون شود گرفته شبان.چه کردم که از من رمیده شدند
همه خویش و بیگانه بر خیرخیر.مکر است بیشمار و دها مر زمانه را
من زو چنین رمیده ز مکر و دها شدم.که رفت بر ره فرمان تو کز آن فرمان
رمیده بخت بفرمان او نیامد باز. || آشفته و پریشان. مضطرب و مغموم و آزرده. ( ناظم الاطباء ) :
دلم رمیده لولی وشی است شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز.|| خشمناک. || دارای نفرت. ( ناظم الاطباء ).

رم کرده، گریخته.