لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">( ضوکعة ) ضوکعة. [ ض َ ک َ ع َ ] ( ع ص ) مرد بسیارگوشت گران سنگ. گول سست بدن سست رای. ( منتهی الارب ). احمق گرانجان. ( مهذب الاسماء ). || زنی که پیچان پیچان رود و سستی و تمهل کند در رفتن. ( منتهی الارب ). <hr>ضوکعة.[ ض َ ک َ ع َ ] ( ع مص ) مانده گردیدن. ( منتهی الارب ).</div>

( ضوکعة ) ضوکعة. [ ض َ ک َ ع َ ] ( ع ص ) مرد بسیارگوشت گران سنگ. گول سست بدن سست رای. ( منتهی الارب ). احمق گرانجان. ( مهذب الاسماء ). || زنی که پیچان پیچان رود و سستی و تمهل کند در رفتن. ( منتهی الارب ). ضوکعة.[ ض َ ک َ ع َ ] ( ع مص ) مانده گردیدن. ( منتهی الارب ).

ضوکعة. [ ض َ ک َ ع َ ] (ع ص ) مرد بسیارگوشت گران سنگ . گول سست بدن سست رای . (منتهی الارب ). احمق گرانجان . (مهذب الاسماء). || زنی که پیچان پیچان رود و سستی و تمهل کند در رفتن . (منتهی الارب ).

ضوکعة. [ ض َ ک َ ع َ ] (ع ص ) مرد بسیارگوشت گران سنگ . گول سست بدن سست رای . (منتهی الارب ). احمق گرانجان . (مهذب الاسماء). || زنی که پیچان پیچان رود و سستی و تمهل کند در رفتن . (منتهی الارب ).

ضوکعه

لغت نامه دهخدا