صایحانی

صایحانی. [ ی ِ ] ( اِخ ) ابراهیم. ملقب به برهان الدین و مکنی به ابواسحاق. وی یکی از بزرگان فقهای حنفیه است. در قاهره از حسن مقدس و دیگر دانشمندان کسب علم کرد و از ریاضی و فلک نیز مطلع بود. او راست : رساله در ربع مقنطر، و رساله عروضیه ،و شرح فرائض ابن شحنه. وی به سال 1197 هَ. ق. در دمشق درگذشت. ( ریحانة الادب از قاموس الاعلام ج 1 ص 575 ).