<div class="boxBd"><b>( ضواة )</b> ضواة. [ ض َ ] ( ع اِ ) مثانه مانندی که از شرم ناقه برآیدپیش از ولادت. ( منتهی الارب ). || افزونی که بر گردن برآید. ( مهذب الاسماء ). ورمی است که در شتر عارض شود. گویند: بالبعیر ضواة؛ ای سلعة. ( منتهی الارب ). || شور و غوغا و بانگ و فریاد مردم.</div>

( ضواة ) ضواة. [ ض َ ] ( ع اِ ) مثانه مانندی که از شرم ناقه برآیدپیش از ولادت. ( منتهی الارب ). || افزونی که بر گردن برآید. ( مهذب الاسماء ). ورمی است که در شتر عارض شود. گویند: بالبعیر ضواة؛ ای سلعة. ( منتهی الارب ). || شور و غوغا و بانگ و فریاد مردم.

لغت نامه دهخدا

<p><span class=""hl"">ضواة.</span> [ ض َ ] (ع اِ) مثانه مانندی که از شرم ناقه برآیدپیش از ولادت . (منتهی الارب ). || افزونی که بر گردن برآید. (مهذب الاسماء). ورمی است که در شتر عارض شود. گویند: بالبعیر ضواة؛ ای سلعة. (منتهی الارب ). || شور و غوغا و بانگ و فریاد مردم .<br></p>

ضواة. [ ض َ ] (ع اِ) مثانه مانندی که از شرم ناقه برآیدپیش از ولادت . (منتهی الارب ). || افزونی که بر گردن برآید. (مهذب الاسماء). ورمی است که در شتر عارض شود. گویند: بالبعیر ضواة؛ ای سلعة. (منتهی الارب ). || شور و غوغا و بانگ و فریاد مردم .

ضواه

لغت نامه دهخدا