غبار برانگیختن

( مصدر ) غبار بر آوردن .

غبار برانگیختن. [ غ ُ ب َ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) گرد برآوردن در هوا. تاریکی ایجاد کردن :
کجا نوری پدیدآید هم آنجا
ز بدفعلی برانگیزد غباری.و رجوع به غبارانگیز شود.