مانا . مانند
ضهی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
ضهی . [ ض َ ها ] (ع مص ) بی نماز شدن زن . || بار نگرفتن زن . || پستان ناکردن زن . || نرویانیدن ِ زمین گیاه را. (منتهی الارب ).
ضهی . [ ض َ هی ی ] (ع ص ) مانا.مانند. یقال : هذا ضهیّک ؛ ای شبیهک . (منتهی الارب ).
ضهی. [ ض َ ها ] ( ع مص ) بی نماز شدن زن. || بار نگرفتن زن. || پستان ناکردن زن. || نرویانیدن ِ زمین گیاه را. ( منتهی الارب ).
ضهی. [ ض َ هی ی ] ( ع ص ) مانا.مانند. یقال : هذا ضهیّک ؛ ای شبیهک. ( منتهی الارب ).
ضهی. [ ض َ هی ی ] ( ع ص ) مانا.مانند. یقال : هذا ضهیّک ؛ ای شبیهک. ( منتهی الارب ).
کلمات دیگر: