فرقه از اباضیه اند
عبادیه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( عبادیة ) عبادیة. [ ع َب ْ با دی ی َ ] ( اِخ ) دهی است به مرج. ( از اللباب ) ( از منتهی الارب ).
عبادیه. [ ع َ دی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از اباضیه اند. ( اقرب الموارد ). رجوع به اباضیه شود.
عبادیه. [ ع َ دی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از اباضیه اند. ( اقرب الموارد ). رجوع به اباضیه شود.
عبادیه . [ ع َ دی ی َ ] (اِخ ) فرقه ای از اباضیه اند. (اقرب الموارد). رجوع به اباضیه شود.
عبادیة. [ ع َب ْ با دی ی َ ] (اِخ ) دهی است به مرج . (از اللباب ) (از منتهی الارب ).
کلمات دیگر: