بخیه کردن
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
( مصدر ) بخیه زدن
بخیه زدن با کنایه از فاش کردن راز .
بخیه زدن با کنایه از فاش کردن راز .
لغت نامه دهخدا
بخیه کردن. [ ب َخ ْ ی َ / ی ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بخیه زدن. ( یادداشت مؤلف ) ( فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از فاش کردن راز. ( آنندراج ) :
دمی که بخیه کند راز من بلند شود
صدای خنده چاک از لب گریبانها.
دمی که بخیه کند راز من بلند شود
صدای خنده چاک از لب گریبانها.
سالک یزدی ( از آنندراج ).
واژه نامه بختیاریکا
شلارنیدِن؛ گِند زِیدِن؛ وَر کِردِن
پیشنهاد کاربران
کوک زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) دو پاره جامه را بهم پیوند کردن به طریق استعجال تا در دوختن کم و زیاده نشود. ( آنندراج ) . بخیه زدن با دست در روی پارچه و جامه. ( از فرهنگ فارسی معین ) . با بخیه های خرد دوزند. با بخیه های دورادور دوختن بار اول را. جامه را با بخیه های درشت دوختن. شَمج. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
خس بود در لفظ تازی کوک و اندر شاعری
کوک زن بر سوزنی گر خوش نراند لفظ خس .
سوزنی.
خس بود در لفظ تازی کوک و اندر شاعری
کوک زن بر سوزنی گر خوش نراند لفظ خس .
سوزنی.
کلمات دیگر: